donderdag 23 juni 2011

Dag 40 23-06-2011 van Molinaseca naar Vega de Valcarce 630 mt. hoog

Vannacht heel slecht geslapen. Onze gastheer en gastvrouw sliepen in de kamer naast ons en hadden niet in de gaten dat ze nogal lawaai maakten bij hun spelletje, al probeerden ze dat zo zacht mogelijk te doen. Wiel snurkte zachtjes door, maar bij mij spookte de hele dag voorbij. Pas tegen 4 uur vanmorgen viel ik in slaap.
Na een goed ontbijt en inkopen gehaald te hebben in het winkeltje tegenover ons hotel, vertrokken we om twintig over negen. We beginnen met een klim van 3%. Redelijk. Daarna gaat het zakken tot 540 mt. naar Ponferrada. Hier staat een Tempelierburcht nog helemaal intact is door restauraties. Prachtig om te zien, maar zo vroeg nog gesloten.

We rijden door richting Cacabelos in de El Bierzo streek. We komen veel fruitbomen langs de weg tegen. Er is bloementeelt en natuurlijk zijn er de bekende Spaanse wijnen uit deze streek. Onderweg zien we een vrouw gootjes maken om het klein stromend beekje ook hun aardappelveld te laten bevloeien. Bij de bron in Cacabelos stoppen we om wat te eten. Twee meisjes vinden een pakje met een handdoek, heeft een van de pelgrims vast verloren. We proberen in het stadje door vragen te achterhalen van wie het is, maar niemand herkent het pakje. Dan geven we het maar af in Santiago op het Pelgrimskantoor. Dit is zoeken naar een speld in een hooiberg. Wie weet hoe lang het er al heeft gelegen.
Op weg naar Villafranca moeten we onderweg op het routeboekje kijken. Wiel verliest daarbij zijn evenwicht waardoor gelukkig alleen zijn fiets valt en hij zichzelf staande kan houden zonder zich te bezeren. Ook hier staat weer een mooie burcht, zij het minder onderhouden dan in Ponferrada. Inmiddels hebben we alweer vele klimmetjes achter de rug. We spreken af nog 15 km. door te rijden en rust te nemen voor morgen. Dan krijgen we opnieuw een dag als gisteren en de dag van St. Jean Pied de Port naar Roncevalle met klims van 9 tot 10% naar een hoogte van 1350 meter. en dat vanaf 545 mt. Alleen is de klim nu veel steiler. Het is de vraag of we dat in 1 dag op kunnen brengen. Het wordt de derde zware klimdag en tevens de laatste. Na morgen wordt het beter, al zijn de kleinere klims nog lang niet afgelopen. Die gaan door tot Santiago.

Dit was de klim van gisteren naar Cruz de Ferro
Deze klim krijgen we morgen naar 1350 mt. hoogte met alle klims tot Santiago
In Trabalero eten we op een bankje ons eten wat we vanmorgen hebben gekocht. Er komt opnieuw een zwerfhond in het zicht. Hij loopt helemaal mank en 1 oog is gewond. Het is rood en er puilt een hele bult uir. Zo zielig. We geven hem stukken brood met kaas en heel voorzichtig komt hij eten. Drinken heeft hij uit de bron gepakt. Ik ben helemaal niet overdreven dierengek, maar dat mensen dit toelaten dat zo’n hond rondzwerft i.p.v. de dierenambulance te bellen, begrijp ik niet. Dit beestje had echt hulp en verzorging nodig. Het enige wat wij kunnen doen is wat te eten geven. Wel vreemd dat we nu 3x een zwerfhond tegenkomen, zal ons vast iets te zeggen hebben al zie ik even het verband niet. Terwijl ik schrijf komt er een reden in me op en zie ik waarom we juist nu deze honden tegen komen.
Om half vier komen we aan in Vega de Valcarce, 630 mt.hoog. We hebben alweer aardig geklommen vandaag, al is het een peuleschil vergeleken met morgen. De Auberge van de gemeente blijkt op een heuvel te liggen waar we met de fiets niet tegenop kunnen rijden. We besluiten verder te rijden en vinden een pension. De vrfouw, een Bulgaarse, heeft een kamer op de tweede verdieping, maar dat is ons te hoog. Er is op de begane grond wel een kamer met 16 bedden en die nemen we voor 7 euro p.p. Het is inmiddels 19 uur en er is niemand bijgekomen. Onder ons raam stroomt de rivier en de was hangt erboven te wapperen. Want dat is het eerste wat ik doe na het douchen. 
Het middelste gebouw, het tweede raam van links is onze slaapkamer.

Rond zeven uur gaan we op het gras naast de rivier zitten picknicken. Het groene kleed is tijdens deze reis onontbeerlijk geweest. Is het niet als deken, dan wel als ondergrond voor menige picknick onderweg. Wij kunnen nu aftellen. Het is net iets minder dan 200 km. naar Santiago. Voor straks slaap lekker en tot morgen
Gereden kilometers  49.04   gereden uren   6.10    Gemiddelde snelheid  14.31   km.p. uur.

3 opmerkingen:

  1. nou mam en wiel de laatste loodjes, al zijn ze zo te zien heel zwaar.
    het aftellen kan beginnen, kan alleen maar zeggen we zijn trots op jullie.
    veel succes morgen en slaap lekker .
    extra kus van john
    kus dees.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. heel veel sterkte morgen ,en dat het goed mag gaan
    dikke kussen voor alle twee
    slaap lekker en gezond weer op

    groetjes Koen en Ria

    BeantwoordenVerwijderen
  3. hieronder vind je de betekenis van de hond. nu nog de laatste loodjes volhouden. jammer trouwens dat dat tempeliers kasteel dicht was. zag er prachtig uit.

    Hond: Vriendschap, loyaliteit, trouw, beschermer van huisgenoten, volgzaamheid
    groetjes en kusjes
    Diane

    BeantwoordenVerwijderen