woensdag 29 juni 2011

Dag 46 29-06-2011 van Santiago naar A-Coruna

Gisteravond, rond 11 uur, stond ik op van het bed en kreeg iets scherps in mijn knieholte. Het bleek een veer van de matras te zijn, die kapot was gesprongen en dat deed behoorlijk zeer. Ik was net uitgekleed en moest me weer aankleden om de man achter de balie duidelijk te maken dat hij mee moest komen om te kijken. We kregen onmiddellijk een andere kamer toegewezen op een verdieping lager. Heel netjes, maar om twee dubbele fietstassen, 2 kleine tassen, een grote kledingzak, helmen en andere attributen ’s avonds laat  weer in te pakken, te versjouwen en weer uit te pakken is geen lolletje. Bovendien maakte hij duidelijk dat we de andere morgen dan weer een andere kamer kregen, want deze was voor 4 personen.
Opeens kregen we er allebei schoon genoeg van. Het hotel beviel al niet en nu nog twee keer verkassen, we wilden ineens allebei naar huis. Tot in de nacht aan de computer gezeten, maar om de fietsen mee te kunnen nemen, konden we nergens vinden. Vanmorgen al vroeg ontbeten, samen met de Helga en Marie Louise, die vandaag naar huis gingen.
Als eerste naar de bank om papiergeld in euromunten om te wisselen. Ik legde uit waarvoor en hoefde niet eens kosten te betalen. Met de lange lijst van lieve mensen die mij hebben gesteund en een kaarsje wilden laten branden in Santigo, met of zonder boodschap erbij, zijn Wiel en ik samen naar de kerk gelopen. Voor iedereen werden 5 elektrische kaarsjes aangestoken. Helaas was er geen mogelijkheid in welke kerk dan ook om echte kaarsen te kopen. Bij elke persoon voor wie de kaarsjes waren heb ik de wens uitgesproken die was vermeld. Waar niets was vermeld heb ik voor die personen, iedereen staat onderaan en links vermeld op het blog, de wens gevraagd voor gezondheid en liefde. Het was vroeg en er waren weinig mensen in de kerk. Bijna alle kaarsjes waren uit. Toch moesten we de kaarsjes over drie altaren verdelen, zovee hebben we er gebrand. Het was nu ook rustig genoeg om achter het altaar omhoog te lopen naar St. Jacob. We wilden ook hem bedanken voor zijn zorg en hulp voor ons onderweg,
Daarna op zoek naar een reisbureau. Gelukkig sprak een van de dames Engels. Maar wat een problemen om de elektrische fietsen. Tijdens het boeken van de vlucht gaf de ene maatschappij aan dat ze wel mee mochten en de volgende weer niet. Daarna de eerste ook weer van niet. Het vrouwtje werd er echt crazy van. Ze heeft twee uur aan de telefoon gehangen met allerlei soorten bazen van de luchtvaartmaatschapijen, maar uiteindelijk was en bleef het antwoord toch ‘nee’. De fietsen mochten niet mee. En dat terwijl het lithium batterijen zijn die ook in telefoons en computers zitten.
Nu wisten we dat er een Nederlandse maatschappij was, die haalt en brengt de fietsen van Santiago tot aan Vessem en van daaruit worden ze naar je huis gebracht. Duurt een week. Je betaald voor de fiets en wil je bagage meegeven komt dat er extra bovenop. Het vrouwtje van het reisbureau had nog een adres: Mailboxes van UPS in de straat: Santiago de Guayaquil. Wij zijn bijzonder te spreken over de service en de kosten. Per fiets 90 euro en je mag voor 10 euro meer al je bagage meegeven, welke netjes in dozen wordt verpakt, evenals de fiets.
Eindelijk was het fietsprobleem na 3 uur geregeld, nu de vliegtickets nog. Dat duurde maar tien minuten. We hadden twee mogelijkheden. Vanuit Santiago vertrekken, via Barcelona en daar 2 tot 5 uur wachten, lag een aan de prijs, of voor 30 euro meer via A-Coruna vliegen met een rechtstreekse vlucht die  iets minder dan 3 uur duurt. De keuze was makkelijk. Met de trein naar A Coruna, daar slapen en morgenvroeg om half tien vliegen. Ook hier staan we verbaast. Twee personen in de trein met een afstand  van iets meer 35 minuten moesten we 10 euro samen betalen. Ik betaal voor mij alleen al meer als ik alleen reis van Heerlen naar Maastricht. Het zijn luxe treinen, wat bij ons voor 1e klas doorgaat.
Intussen Frans en Inigo gebeld, die na de kerk nog even afscheid kwamen nemen en daarna zijn we naar het station gelopen. 35 Minuten met de trein en een hotel vlak naast het station, waar we hetzelfde voor betaalden als in Santiago, maar wat een grandioos verschil van service, kamer en entree.
Eerst een paar uurtjes geslapen, wat gewinkeld en het laatste aan spullen wat we niet nodig hadden weggedaan. Lekkere pizza gegeten en nu om half tien in bed even schrijven. Om kwart voor zes gaat de wekker. Helaas geen foto’s vandaag, de snoertjes hebben we per ongeluk in de bagage laten zitten en die komt zaterdag of maandag pas aan.
Een kort verslag van vandaag, morgen de reis naar huis. We hopen morgen tussen 5 en 6 uur aan te komen. Voor vanavond welterusten allemaal.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten